Ναί στίς ἀποκαταστάσεις Βελουχιώτη - Ζαχαριάδη!

Πιστεύομε πώς ἠ πολιτική καί ἡ μή κομματική ἀποκατάσταση τοῦ Βελουχιώτη κινεῖται πρός τή σωστή κατεύθυνση. Ἀποδίδει σολομώντεια τά τοῦ κόμματος τῷ κόμματι καί τά τοῦ Ἄρεως τῷ Ἄρει.
Μέ περίσκεψη καί ἐσωτερική συνέπεια, τό σκεπτικό τῆς ἀποκατάστασης φαίνεται νά σκιαγραφεῖ τά ὅρια ἀνάμεσα στήν κομματικοστραφῆ δράση καί στούς συνεργαζόμενους, πλήν ἀνένταχτους κομμουνιστές μαχητές, πού ἑλπίζομε νά ἀξιοποιηθοῦν καί στίς σημερινές συνθῆκες τῆς εὐκτέας ἀντικαπιταλιστικῆς ἀνατροπῆς. Ὀρθῶς ἀπορρίπτεται ἡ κομματική του ἀποκατάσταση λόγῳ τῆς παραβιάσεως τῆς κομματικῆς πειθαρχίας καί τοῦ δημοκρατικοῦ συγκεντρωτισμοῦ. Οἱ ἐνδοκομματικές διεργασίες φαίνεται ὅτι δυσλειτουργοῦν ὑπό πλουραλιστικές συνθῆκες καί ἐνδεχομένως αὐτό δικαιώνει καί τήν ἀποκήρυξη τῶν ἀποκλινουσῶν τάσεων ἀπό τό Λένιν ἐντός ἑνός κόμματος "νέου τύπου". Αὐτό ὅμως σημαίνει ὅτι οἱ τάσεις θά πρέπει νά ἐκφράζονται ἀπό πλειάδα μαρξιστικῶν κομμάτων "νέου τύπου", ἀλλά καί ἄλλων ἀντικαπιταλιστικῶν σχημάτων, τά ὁποῖα θά πρέπει νά ἐξευρίσκουν ἀποτελεσματικούς τρόπους συνεργασίας μεταξύ των ἐπί τοῦ πρακτέου.

Κάθε κόμμα τῆς ἐργατικῆς τάξεως ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά ταξικά ὅπλα, ἀλλά ὄχι τό μοναδικό ταξικό ὅπλο. Ὑπ'αὐτή τήν ἔννοια, ἡ ταξική ἀλλά ὄχι μονοκομματική συνεργασία πρέπει νά ἔχει βαρύνουσα σημασία στό ἀγωνιστικό γίγνεσθαι. Διακομματικά καί συνάμα ὑπερκομματικά συντονιστικά ὄργανα πρέπει νά παίζουν καθοριστικό ρόλο στό πολιτικό, συνδικαλιστικό καί στρατιωτικό σκέλος τῶν ἀγώνων.

Πρέπει νά μποροῦν χωρίς ἐκατέρωθεν πικρίες νά θεμελιώνονται συμπράξεις στήν ἀντικαπιταλιστική ἀνατροπή ἀλλά καί στή μετακαπιταλιστική διακυβέρνηση ἀνάμεσα σέ αὐτούς πού ἐπιλέγουν νά δραστηριοποιοῦνται μέσα ἀπό τά διάφορα μαρξιστικά κόμματα, ἀλλά καί αὐτούς πού δραστηριοποιοῦνται σέ κομματικῶς ἀνένταχτα σχήματα. Aὐτό εἶναι πού βγαίνει ὡς βαθύτερο συμπέρασμα ἀπό τό ὅτι ὁ Βελουχιώτης κατέστη μεν πολιτικά, ἀλλά ὄχι κομματικά ἀποδεκτός, καί πιστεύομε ὄτι συνάδει μέ στοιχεῖα τοῦ κειμένου πού ἀκολουθεῖ κατωτέρω.