samedi, décembre 06, 2025

Τάξη - κόμμα(τα) - μετεπαναστατική εργατική διακυβέρνηση

H ὑποκατάσταση ἤ ἀντιστροφή ρόλων μεταξύ προλεταριάτου καί κόμματος εἶναι μία διαλυτική ἀφετηρία γιά ἀμφότερες τίς ὀντότητες!

ἀναγκαῖα ἡ θεσμοθέτηση ἀσυμβίβαστου μεταξύ κομματικῶν ἡγητόρων καί ἐκτελεστικῶν πόστων

Τά ὀργανωτικά σχήματα δέν πρέπει νά ἀνάγονται σέ φετίχ ἤ σέ αὐτοσκοπό. Τά ἐργατικά κόμματα καί ὀργανώσεις εἶναι ἁπλᾶ ἐργαλεῖα τῆς ἐργατικῆς τάξεως, καί ὡς ἐργαλεῖα ὀφείλουν:
  • Νά χρησιμοποιοῦνται ἀπό τήν τάξη, ὄχι νά μεταλλάσσονται σέ φορεῖς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας καί νά τήν ἐλέγχουν αὐτά
  • Νά χρησιμοποιοῦνται μέ σύνεση πρός ἀποφυγή παρενεργειῶν. Τά κόμματα εἶναι ἐργαλεῖα γιά πολλές δουλειές, ἀλλά ὄχι γιά ὅλες τίς δουλειές
  • Νά χρησιμοποιεῖται τό καθε ὄργανο γιά τό σκοπό γιά τόν ὁποῖο εἶναι σχεδιασμένο
  • Νά προσαρμόζονται στίς ἑκάστοτε ἀνάγκες καί νά μήν παραποιεῖται ἡ πραγματικότητα ὥστε νά παρέχεται ἡ ψευδαίσθηση ὅτι εἶναι προσαρμοσμένες οἱ ἀνάγκες σέ αὐτά

    Τά προλεταριόφρονα κόμματα πιό συγκεκριμένα χρειάζεται νά ἀποτελοῦν ἐμπνευστές καί κορυφαίους συλλογικούς διανοητές τῆς ἐργατιᾶς. Νά πλειοδοτοῦν σέ ριζοσπαστικότητα μέχρι τήν τελειωτική μετάβαση ἀπό τό σοσιαλισμό στόν κομμουνισμό.

    ΚΟΜΜΑ(ΤΑ) & ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

    `Ο Λένιν διατύπωσε 2 υπερβάσεις μέ ἀποτέλεσμα αύτός μέν νά χαρακτηρισθεῖ ὣς "ὁ ἀναρχικός ἀνάμεσα στούς μπολσεβίκους", οἱ δέ μπολσεβίκοι ὡς "οἱ ἀναρχικοί ἀνάμεσα στούς μαρξιστές": τίς ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ & τό ΚΡΑΤΟΣ & ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
  • Μία -τοὐλάχιστον- ἰσάξια ὑπέρβαση ὀφείλουμε νά δοκιμάσουμε κι ἐμεῖς 1+ αἰῶνα μετά ἀπό ἀλλεπάλληλες ἀστοχίες καί ἐκφυλισμούς σχημάτων ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ. `Η ἀπόπειρα διαμορφώσεως τῆς κοινωνίας κατ'εἰκόνα καί ὁμοίωση τοῦ κόμματος μπορεῖ νά ἒχει 2 παρενέργειες, διαζευκτικά ἢ συνδυαστικά:
  • Τήν κομματικοποίηση τοῦ κράτους
  • Τήν κρατικοποίηση τοῦ κόμματος. Τό κόμμα ἐκφυλίζεται ἀπό φορέα ἐνισχύσεως τοῦ ἐργατικοῦ ριζοσπαστισμοῦ σέ κυβερνητικό ἐπιμελητήριο καί "φυτώριο " ὑπουργῶν.
  • Ἰδιαίτερο στοιχεῖο πού μπορεῖ νά ἐπιδεινώσει αύτές τίς δυνάμει στρεβλώσεις εἶναι ἡ καταχρηστική ἐπέκταση τοῦ δημοκρατικοῦ συγκεντρωτισμοῦ σέ ἐπίπεδο πολιτείας & κοινωνίας. Μιά καί ο φορέας αὐτοῦ τοῦ καταχρηστικοῦ "δημοκρατικοῦ" συγκεντρωτισμοῦ θά ταυτίζεται ἀναπόφευκτα μέ τό κόμμα, αὐτό μπορεῖ νά ὁδηγήσει σέ περαιτέρω ἐπιδείνωση τῆς κομματικοποίησης τοῦ κράτους καί τῆς κρατικοποίησης τοῦ κόμματος (άκόμη χειρότερο σέ μονοκομματικά περιβάλλοντα), σέ σημεῖο πού νά μεταπίπτει τό ἴδιο τό κόμμα σέ στοιχεῖο χρῆζον δυναμικῆς ἐξυγιάνσεως ἀπό τά κάτω!

    Μπορεῖ νά ὑπάρξει "ἐπαναστατική κυβέρνηση"?

    Νομίζομε πώς τό πλησιέστερο πρᾶγμα πού μπορεῖ ῥεαλιστικά νά ὑλοποιηθεῖ πάνω σέ αὐτή τήν κατευθυντήρια γραμμή εἶναι μία "φιλοεπαναστατική διακυβέρνηση". Καί ἐξηγοὐμεθα:
    Τά προλεταριακά κόμματα καί γενικά οἱ προλεταριακές συλλογικότητες ὀφείλουν νά λειτουργοῦν μέσα ἀπό τήν ἐπαναστατική βάση, δέν μποροῦν νά πατᾶνε ταυτόχρονα στή βάρκα τῆς πολιτικῆς πιέσεως άπό τά κάτω καί στή βάρκα τῆς κυβερνητικῆς διαχειρίσεως. Ἡ διακυβέρνηση εἶναι ἀπό τή φύση της μία ὀππορτουνιστική διαχειριστική δραστηριότητα. Ἄν τό μετακαπιταλιστικό καθεστώς ἀρχίσει νά "τρἐχει" αὐτό τό σόφτγουερ, δέν θά εἶναι αὐτούσια ἡ ἐργατική τάξη αὐτή πού θά "κυβερνήσει". Ἀντιθέτως θά εἶναι οἱ πολιτικές της ὀργανώσεις πού θά ἀποξενωθοῦν ἀπό αὐτή, παράλληλα εὐνουχίζοντάς την ἀπό τά πρωτοπόρα καί δημιουργικότερα στοιχεῖα, μιά καί θά τά ἐγκλωβίσουν σέ κυβερνητικούς θώκους. Τό κομματικά ἐνταγμένο προλεταριάτο θά ρισκάρει τότε νά αὐτοδιαφθείρεται ἡ ἴδια ἡ ἐπαναστατικότης του μέσα στούς ἀντιφατικά διττούς ρόλους τοῦ "κυβερνῶντος" καί τοῦ κυβερνώμενου, τοῦ ἐλέγχοντος καί τοῦ ἐλεγχόμενου.

    Αὐτό πού χρειάζεται εἶναι μία ἀέναη "ἐπανάσταση μέσα στήν ἐπανάσταση", καί αύτό ἀπαιτεῖ τό σύνολο τοῦ ῥηξικέλευθου πολιτικοῦ δυναμικοῦ διαρκῶς "στό πεζοδρόμιο" μαζί μέ τήν έργατική βάση, ὄχι σέ ὑπουργικές καρέκλες. Γι΄αὐτό τό κόμμα δέν νοεῖται νά διαπλέκεται μέ τή διακυβέρνηση.


    Ἔτσι καταλήγουμε στόν -ἔτσι κι ἀλλιῶς αὐταπόδεικτο- αὐστηρό διαχωρισμό τῶν ἁρμοδιοτήτων, καί αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ ὑπέρβαση πού εἴπαμε παραπάνω. Τά κόμματα ἔξω ἀπό τά ἐκτελεστικά λειτουργήματα! Ἐνῶ στή μπουρζουαζία ἡ διαπλοκή τῶν ἐξουσιῶν μέσα ἀπό τά hubs τῶν κομμάτων στήν τελική ἐνισχύει τό καθεστώς, στό σοσιαλισμό ἀπονευρώνει τόν ἐργατικό ἔλεγχο, καί αὐτό ἀποτελεῖ ἕνα ἀκόμη ποιοτικό στοιχεῖο διαφοροποιήσεως τῶν 2 συστημάτων. Τό θεωροῦμε ἄκρως ἀσυμβίβαστο γενικός γραμματέας κόμματος -πολλῶ μᾶλλον προλεταριακοῦ- νά ταυτοποιεῖται μέ τόν Αρχηγό(!) τοῦ Κράτους(!!!). Ἀς ἀφήσουμε κατά μέρος τό γεγονός ὅτι αὐτό τό ρημάδι τό πόστο τοῦ γενικοῦ γραμματέα τείνει νά ὑπερενισχύεται ἀνεπίτρεπτα ἀπό μερικούς ἀκόμη καί γιά τά ἐνδοκομματικά μέτρα! Συνολικότερα, ἡ σχολή πού ἀνήγαγε τό ἀξίωμα τοῦ γενικοῦ γραμματέα σέ αὐτό πού τό ἀνήγαγε -ὁ νοῶν νοείτω- ἦταν ἐξαιρετικά άτυχής!
    Καί ἐδῶ θά ἔρθουμε στή "φιλοεπαναστατική διακυβέρνηση" πού εὐαγγελισθήκαμε προηγουμένως. Αύτή συνίσταται στήν ἀνάθεση τῶν ἐκτελεστικῶν ἁρμοδιοτήτων σέ ἀνακλητούς, ἀναλώσιμους τεχνοκράτες μειωμένης πολιτικῆς ἐμβελείας ἀπό τά σοβιέτ. Ἔτσι τό ἰδεολογικοπολιτικό προφίλ τῶν κομμάτων θά παραμένει ἀλώβητο ἀπό τίς ὅποιες σκοπιμότητες καί σκαμπανεβάσματα τῆς διαχειριστικῆς καθημεριότητας. Τά κόμματα μποροῦν ἀναλόγως τῆς ἀπηχήσεώς τους νά ἐξακολουθήσουν νά ἀσκοῦν τό θεσμικό ἔργο πού τούς ταιριάζει καλύτερα, ἤτοι τό νομοθετικό. Ἕνα εὐπρόσδεκτο νομίζομε στοιχεῖο δυαδικότητος μέσα στήν οἰκοδόμηση τοῦ σοσιαλισμοῦ. Τό ἐκτελεστικό ἔργο μποροῦν τά κόμματα νά τό κριτικάρουν καί νά τό ἐπηρεάζουν ἐμμέσως διά τοῦ κύρους πού θά ἀπολαμβάνουν στίς τάξεις τῶν σοβιέτ.
    ΟΥΧ' ΗΤΤΟΝ, θεωροῦμε πώς ἡ ἀποδέσμευση τῶν μαρξιστικῶν ὀργανώσεων ἀπό τόν κυβερνητισμό μέσα σέ μία "λαϊκή δημοκρατία¨ θά ἀμβλύνει τίς τριβές μεταξύ μαρξιστικῶν καί ἀναρχοκομμουνιστικῶν συλλογικοτήτων ἐπιτρέποντας ενιαιομετωπικοῦ χαρακτῆρος δράσεις πρός τόν κοινό τελικό σκοπό, τόν κομμουνισμό.

    Ἡ ἐπαναστατικότερη πράξη, ὅπως βεβαίωνε ἡ Ρόζα καί ὁ Λασσάλ, εἶναι νά κατονομάζει κανείς τά πράγματα μέ τό ὄνομά τους, "aussprechen was ist". Ἡ ἔμφυτη τάση τῆς ἐκτελεστικῆς ἀρχῆς ὅμως εἶναι νά ὡραιοποιεῖ τήν πραγματικότητα, νά ἀποκρύπτει τά προβλήματα καί αὐτό εἶναι ἕνα χαρακτηριστικό τῆς ὀππορτουνιστικῆς της φύσεως. Ἐλάχιστες χαρισματικές προσωπικότητες κατόρθωσαν νά τό ἀποφύγουν καί νά τό ἐξισορροπήσουν αὐτό, σάν τό Λένιν καί τό Φ. Κάστρο, μά δέν μποροῦμε νά δομοῦμε συστήματα πού ἀπαιτοῦν τόσο σπάνιους χαρακτῆρες προκειμένου νά λειτουργήσουν, χρειαζόμαστε περισσότερο fail-safe θεσμούς.

    Aucun commentaire:

    Τέρμα πιά στίς αυταπάτες

    Τέρμα πιά στίς αυταπάτες
    Λεφτά στούς τραπεζίτες, βιτριόλι στούς εργάτες

    BOYCOTTAGE ENANTIA ΣΤΟ ΝΑΖΙΣΤΟΕΙΔΕΣ ΜΟΡΦΩΜΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ!

    BOYCOTTAGE ENANTIA ΣΤΟ ΝΑΖΙΣΤΟΕΙΔΕΣ ΜΟΡΦΩΜΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ!
    Ὁ Αντισιωνισμός δεν ειναι αντισημιτισμός. Τό BOYCOTTAGE δέν εἶναι ἀντισημιτισμός, εἶναι ἀντιιμπεριαλισμός! Χιλιάδες Ἰσραηλίτες εἶναι ἀντισιωνιστές.