Η ΤΑΞΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ZHTHMATOΣ ΤΟΥ KOPONOIOY

Μέρος Ι

Τό βασικότερο τεχνικό ζήτημα του κορονοϊού είναι οτι: Ὁ ἀλγόριθμος ἐξαπλώσεώς του είναι τέτοιος, ὥστε ἄν δέν ἐπιβραδυνθεῖ μέ ἐνεργητικά μέτρα, θά προκαλέσει ἀπότομη νοσηλεία τεραστίου ἀριθμοῦ ἀτόμων, πού θά καταρρεύσει τό ὅποιο δημόσιο σύστημα υγείας.

Ἀς δοῦμε ἐνδεικτικά τά στατιστικά νούμερα (κι ἐγώ δέν εἶμαι επιδημιολόγος, ἀπό ὅτι τσιμπάω στίς εἰδήσεις μιλάω): Ἀπό ὅτι φαίνεται, γιά κάθε 20 πού θά νοσήσουν, οἱ 17 θά τή βγάλουν καθαρή μέ μικροαδιαθεσίες μόνο, οἱ 3 θά χρειαστοῦν νοσηλεία καί ὁ 1 -καί πολύ λέω- θά κινδυνεύσει νά τά κακαρώσει. Ἀν λοιπόν ἀπότομα νοσήσει γύρω στό 1/10 τοῦ πληθυσμοῦ μιᾶς περιοχῆς (τῶν πραγματικῶν κατοικούντων, ὄχι μόνο αὐτῶν πού ψηφίζουν!), θά χρειαστεῖ νά συρρεύσουν στά νοσοκομεῖα 1,5-2% αὐτῶν, δηλαδή γιά μία πόλη τοῦ ἑνός ἑκατομμυρίου 20.000 παραπάνω κρεββάτια παραπάνω τοῦ συνήθους φόρτου! Δέν είναι ὑπό κανένα καθεστώς ἐφικτό ἕνα σύστημα υγείας ἱκανό νά ἀντιμετώπιζε μία τέτοια ἔξαρση.

Αὐτό πού θά ἦταν ἐφικτό καί ἐπιλέξιμο ὑπό ένα κομμουνιστικό / σοσιαλιστικό καθεστώς είναι μία ἀποτελεσματική καραντίνα, ἤτοι ἕνα διευρυμένο business shutdown πού θά ἐλαχιστοποιοῦσε κάθε περιττή διεπαφή μεταξύ ἀτόμων, ὥστε νά ἐπιβραδυνόταν ὁ ρυθμος ἐξαπλώσεως σέ διαχειρίσιμα νούμερα. Λ.χ. ἄν αὐτοί οἱ 20.000 ἔξτρα ἀσθενεῖς προσέρχονταν διάσπαρτοι σέ διάστημα 5 μηνῶν ἀντί γιά 1 μῆνα, ἡ κατάσταση θά ἦταν πολύ πιό διαχειρίσιμη. Αὐτό θά ἀπαιτοῦσε περιορισμό τῶν μετακινήσεων/ἐπαφῶν μόνο στό ἀπολύτως ἀναγκαῖο γιά τή διακίνηση τροφίμων, φαρμάκων καί καυσίμων. Οἱ ὑπόλοιπες business θά ἐλαχιστοποιοῦνταν.

Θά ἤθελε ἡ πλουτοκρατία νά ἀνεχτεῖ κάτι τέτοιο? Ἄν μέσα στή στρατηγική τους περιλαμβάνεται ἡ κοινωνική γενοκτονία πολυάριθμων "περισσευάμενων" ἀτόμων σίγουρα δέν θά τό ἀνεχόταν, ἐπιδιώκοντας μεγιστοποίηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν φτωχῶν στή συντριπτική τους πλειονότητα θυμάτων. Τά μέτρα προφυλάξεως πού λαμβάνονται -ἤ θά ἔπρεπε νά λαμβάνονται- ἔχω τήν αἴσθηση πώς τούς κάνουν χαλάστρα.

---

Ὑπό ένα κομμουνιστικό / σοσιαλιστικό καθεστώς, τό αἶσχος τῶν ἄνεργων ἰατρῶν ἁπλᾶ δέν θά ὑπῆρχε! Κάθε διπλωματοῦχος ἰατρός/νοσηλευτής θά ἦταν ἐνταγμένος σέ κάποιο δημόσιο ὑγειονομικό ἵδρυμα, ἔστω καί ὑποαπασχολούμενος σέ ἐποχές ἐκτός αἰχμῆς. Σέ μία τέτοια ἔξαρση ὅμως θά ἦταν ἐτοιμοπόλεμος καί οἱ ἀπώλειες ζωῆς θά ἦσαν οἱ ἐλάχιστες. Τό νά προσλάβεις ἐκτάκτως ἀνέργους στή μέση ἑνός πανικοῦ εἶναι ἥδη πολύ ἀργά. Ὥσπου νά ἐξοικειωθοῦν νεοσύλλεκτες ὁμάδες ἐργασίας μέ τούς πραγματικούς χώρους, ἐξοπλισμούς καί συνθῆκες ἡ μάχη ἔχει κιόλας χαθεῖ ὁλοκληρωτικά.

Tό γράφημα μορφολογικά στό περίπου παριστάνει μέ ὑποθετικά νούμερα 2 σενάρια πιθανῆς ἐπιβαρύνσεως ἑνός Χ συστήματος ὑγείας σέ μία πανδημία σάν τήν τωρινή. Ἡ ἤπια καμπύλη ἀντιστοιχεῖ σέ μία δραστική πολιτική καραντίνας, ἐνῶ ἡ ἀπότομη σέ μία ἀνέλεγκτη ἐξάπλωση. Ἡ ἐπιδημία στή δεύτερη περίπτωση κάνει πολύ ταχύτερα τόν κύκλο της, μέ πλῆρες φρακάρισμα ἑνός τοπικοῦ συστήματος ὑγείας, μέ ὑπερπολλαπλάσιο φόρτο αἰχμῆς καί σίγουρα πολύ περισσότερους ἀναίτιους θανάτους. Μέ τήν δραστική καραντίνα ἁπλώνεται πολύ πιό ὁμοιόμορφα ὁ φόρτος. Τό "χαμηλό" σενάριο ὑποθέτει συγκρίσιμο ἀριθμό κρουσμάτων (ἐξ οὗ καί τό παραπλήσιο ἐμβαδό στίς 2 καμπῦλες), ἀλλά ἁπλωμένα σέ ἕνα πολύ μακρύτερο χρονικό διάστημα. Ἕνα τέτοιο "χαμηλό σενάριο" εἶναι πολύ εὐκολότερα ἐπιτεύξιμο σέ συνθῆκες σοσιαλισμοῦ.

Μέρος ΙΙ

Σχετικά μέ αυτά πού ειχα γράψει τήν περασμένη φορά, πρέπει νά πω τά εξης:

1. Ενα κεντρικό συμπέρασμα ειναι οτι επιδημίες σάν τήν προκείμενη, καταδεικνύουν πλέον η ανάγλυφα τή χρεοκοπία καί φονικότητα του καπιταλισμου, ακόμη καί αν ο κορονοϊός δέν ειναι τεχνητό κατασκεύασμα
2. Δυστυχως, κάποια καθησυχαστικά στοιχεια από τά ΜΜΕ ουσιαστικά αποδίδονται σέ ενορχηστρωμένη παραπληροφόρηση εκ μέρους των συστημικων ειδησεογραφικων καί προπαγανδιστικων πηγων, πού προσπαθουσαν νά υποβαθμίσουν τούς κινδύνους καί συνακόλουθα τό μέγεθος της καπιταλιστικης εγκληματικότητας. Επίσης προσπαθουν νά αποσοβήσουν χρηματιστηριακούς κραδασμούς εις βάρος της επαρκους προειδοποιήσεως του κοινου.
3. Εχουμε συνηθίσει νά αυτοχαρακτηριζόμαστε "τριτοκοσμικοί" σέ σχέση μέ τίς βιομηχανικά "προηγμένες" χωρες. Εν τούτοις από αναφορές αντισυστημικων ειδησεογραφικων πηγων (World Socialist Website & Democracy Now) σταχυολογουνται πολλές ντροπιαστικές αποκαλύψεις γιά τίς "μητροπόλεις του πολιτισμου", π.χ:
   • Στήν Αγγλία, στίς νεοφιλελεύθερες περικοπές στό Εθνικό Σύστημα Υγείας αποδίδονται περίπου 137.000 αποφεύξιμοι θάνατοι από τό 2012 ως σήμερα
   • Ο κορεσμός της νοσηλευτικης δυνατότητας εφθασε ηδη στά 94% του δυναμικου των κλινων προτου καν ενσκήψει ο κορονοϊός!
   • Σέ ολόκληρη τήν Αγγλία μόνο 5(!) δημόσια νοσηλευτήρια διαθέτουν μονάδες μηχανικης υποστηρίξεως εναντι βαρειας αναπνευστικης ανεπάρκειας μέ δυνατότητα καλύψεως συνολικά οχι πάνω από 28 ατόμων ταυτόχρονα!
   • Οι διαθέσιμες κλινες εντατικης θεραπείας γιά ολόκληρη τήν Αγγλία δέν υπερβαίνουν τίς 600.
   • Στίς Η.Π.Α. εχουν εξετασθει κλινικά μόνο λίγες εκατοντάδες πιθανων κρουσμάτων, ενα μικρό πολλοστημόριο του συνόλου, εναντι 28.000 στήν Ιταλία καί δεκάδων εκατομμυρίων στήν Κίνα.
   • Οι αυλικοί υπηρεσιακοί παράγοντες της παρέας του Τρούμπ μεταξύ αλλων μπλοκάρουν τήν αξιοποίηση πόρων διεθνων οργανισμων υγείας, στραγγαλίζοντας ετσι τήν εξεταστική δυναμικότητα του Αμερικανικου δημοσίου συστήματος υγ. περιθάλψεως.
   • Οι Αμερικανικές μεγαλοεπιχειρήσεις αποτελουν κανονικά Αουσβιτς! Οι εργάτες απαιτειται νά ξεζουμιστουν ως τήν τελευταία ικμάδα ζωης, ωσπου νά ψοφολογήσουν γιά νά αντικατασταθουν από ανέργους πού περιμένουν κατά στίφη. Αναρρωτικές αδειες μετ' αποδοχων παρέχονται μέ τό σταγονόμετρο καί συνήθως μόνο οταν ειναι πολύ αργά. Ακόμα καί σέ φημισμένες βαρειές βιομηχανίες οπως η Κράυσλερ τά σαπούνια καί τά αντισηπτικά παρέχονται εν ανεπαρκεία καί αναγκάζονται εργάτες νά συμπληρώνουν από τήν τσέπη τους. Οι μειώσεις στίς ιατρικές διευκολύνσεις από τίς προδοτικές Σ.Σ.Ε. των μεγαλοσυνδικαλιστων αποτρέπουν εργαζομένους από τά τσεκ-απ λόγω της επιβληθείσης συμμετοχης τους στίς δαπάνες, πού αδυνατουν νά καταβάλουν
   • Τεράστια ποσοστά κατοίκων υψηλου κινδύνου των μεγαλουπόλεων ειναι εντελως ανασφάλιστα
   • Στή Ν. Υόρκη απεβίωσαν πέρυσι περίπου 3.000 αστεγοι από τό ψύχος, στό Λος Αντζελες περίπου 1.000, στό σύνολο της χώρας πολλές δεκάδες χιλιάδες.
   • Εναντι 60 θανάτων από γρίππη στήν Ελλάδα, στίς Η.Π.Α. πέθαναν ηδη 14.000, μία αβυσσαλέα κατά κεφαλή διαφορά.
   • Η αιχμή της ιατρικης τεχνολογίας καί δυναμικότητας ειναι διαθέσιμη μονάχα σέ ολιγάριθμες βαθύπλουτες οικογένειες

Τίς υλικές εφεδρειες πού απαιτει προνοητικά οποιοδήποτε ακραίο φυσικό φαινόμενο ηθελε προκύψει, ο καπιταλισμός απλα δέν θέλει νά τίς διαθέσει.

Θά αναμένομε μέ ενδιαφέρον νά δουμε πως θά διαφοροποιηθει η διέλευση του κορονοϊου από χωρες μέ διαφοροποιημένα οικονομικά καί υγειονομικά συστήματα, οπως η Κούβα, η Β. Κορέα, η Κίνα κ.α.

Μέρος ΙΙΙ

Οἱ καταστάσεις ἐκτάκτου ἀνάγκης παραδοσιακά δίνουν στίς ἄρχουσες τάξεις ἀφορμές καί εὐκαιρίες γιά ἔξαρση τοῦ αὐταρχισμοῦ καί τῆς καταστολῆς. Στή συγκεκριμένη μάλιστα συγκυρία ἔχουμε ἐπαλληλία ὅλων τῶν δυνατῶν μειζόνων κρίσεων παγκόσμιας ἐμβέλειας, πολεμικῆς, προσφυγικῆς σέ ὅλες σχεδόν τίς ἠπείρους, χρηματοοικονομικῆς, περιβαλλοντικῆς καί βέβαια ἐσχάτως ὑγειονομικῆς. Κατά "διαβολική" βέβαια σύμπτωση ὅλες αὐτές οἱ κρίσεις διευθετοῦνται ἀπαράλλαχτα πρός τήν κατεύθυνση περαιτέρω ἐξαθλιώσεως τῶν φτωχότερων καί πλουτισμοῦ τῶν ἥδη πάμπλουτων.

Τά ἀντιδραστικότερα ἐκδηλωμένα κομμάτια τῆς μπουρζουαζίας ζητοῦν ὅλο καί πιεστικότερα διακυβέρνηση μέ "σιδερένιο χέρι". Νά μην απορουμε διόλου αν ο κορωνοϊός γεννήσει καί τίποτε "Κορνίλοφ". Σημαντικό ἰδεολογικό ἐργαλεῖο τους (χειρίστης ποιότητος βέβαια) ἀποτελεῖ ἡ ἐπίκληση τῆς κατά τόπους "ἐθνικῆς ἑνότητος" καί ἄλλων τέτοιων κίβδηλων "ἀξιῶν". Δικό μας ἱστορικό καθῆκον ειναι ἡ ἀναστροφή τοῦ καθεστῶτος "ἐκτάκτου ἀνάγκης" στά μοῦτρα καί εἰς βάρος τῆς μπουρζουαζίας. Πρωτογενῶς, χρειάζεται νά προλειάνουμε ἐπαναστατικά τό ἔδαφος ἐντείνοντας καί ὀξύνοντας φραστικά τήν πολιτική μας ἐπιθετικότητα ἐναντίον τους, οὐχ'ἧττον μέ ἀνηλεές ξεγύμνωμά τους γιά τά φρικαλέα ἐπακόλουθα τοῦ καθεστῶτος τους.

Παραπέρα, ὁ καθένας μας στό χῶρο του ὀφείλεται νά ἐντείνει τήν πολιτική ἀνυπακοή καί τό σαμποτάρισμα, προφανῶς ὄχι τῶν κοινωνικά ἀπαραίτητων ὑποδομῶν καί ὑπηρεσιῶν, ἀλλά κάθε παρασιτικῆς - κατασταλτικῆς - προπαγανδιστικής δραστηριότητος τῆς μπουρζουαζίας.
Ἀπό πλευρᾶς ταξικῶν δυνάμεων μπορεῖ καί πρέπει μέ συμμετοχή κάθε ἐπαγγελματικοῦ κλάδου νά οἱκοδομήσομε διαρκή συντονιστικά ὄργανα ἐκτάκτων ἀναγκῶν -καί ὄχι μόνο-, πού θά προωθοῦν ἐπιθετικά τίς ἐνδεδειγμένες πολιτικές μέσῳ τῶν συνδικάτων καί τῆς κινηματικῆς δράσεως γενικότερα, καί μάλιστα μέ διευρυμένη διεθνή κατά τό δυνατόν συνέργεια.

Nα μνημονεύσομε οτι στήν πολύνεκρη πανδημία του 1918 ειχαμε πάλι επαλληλία εκρυθμων καταστάσεων, παγκοσμίου πολέμου, καταβαράθρωση βιοτικου επιπέδου. Η εργατική τάξη αντέδρασε επάξια μέ ενα πολυετές, πανευρωπαϊκό κυμα επαναστατικου αντικαπιταλισμου, εστω καί μέ τό σχετικά πενιχρό αποτέλεσμα πού περιορίστηκε γεωγραφικως ασφυκτικά. Ομως, τούς εσκισε καί τούς χαλιναγώγησε γιά δεκαετίες. Ετσι καί σήμερα, απαιτειται νά αξιοποιήσουμε τίς παράλληλες κρίσεις αποσταθεροποιωντας στό μέγιστο δυνατό τήν ντόπια καί παγκόσμια τάξη πραγμάτων καί τό σύστημα διανομης του πλούτου μας. Το πρόβλημα ειναι ο καπιταλισμός, πρέπει νά τόν αποσταθεροποιουμε καί νά του εκτοξεύουμε διαρκως τορπίλλες.